Het derde land van onze reis en mannekes… wat een verschil met Thailand en Laos. Het Vietnamese leven is een opvallende combinatie van helse drukte, diepgaande tradities en overheerlijke springrolls.
Na de ‘laid back’ sfeer van Laos werden we gekatapulteerd naar de metropool van Noord Vietnam. Drie weken backpacken in Vietnam zou een totaal nieuwe beleving worden. Hanoi is verruit een van de meest chaotische steden die in je leven zal bezoeken. Gekenmerkt door gezellige maar soms grimmige straatjes, veel architecturale odes aan het communisme en een eindeloze stroom aan scooters.
Backpacken in Vietnam wil niet perse zeggen dat je in brakke hostels in slaapzalen moet liggen. Er zijn veel comfortabele hotels voor een appel en een ei dus boekten we een hotelletje in de oude buurt van Hanoi. Alle bezienswaardigheden en historische locaties zijn hier gelegen en die kan je op een tweetal dagen gerust doorploegen. En dat bedoel ik heel letterlijk. Want jezelf door het constant claxonerende scootergeweld verplaatsen is een ware kunst… en het vergt een flink paar ballen. Gewoon de straat oversteken en het verkeer rond je laten passeren is een kwestie van loslaten.
Hanoi… holy sh*t
Gewoon op de wilden boef rondslenteren in The Old Quarter is wellicht het allerleukste dat je kan doen in Hanoi. Er is altijd wel iets te zien. Oude Franse geveltjes, iemand die iets absurd groot op zijn/haar scooter vervoert of een crappy plaatske waar ge lekker en goedkoop Bun Cha kunt eten. The Old Quarter, waarvan Beer Street de bekenste straat is, grenst tevens aan de grote lanen met monumenten en gebouwen die opgetrokken werden na de eenmaking van het land. Onderweg naar de meest voorname bezienswaardigheden passeer je Train Street. Een klein Instafamous straatje met winkeltjes en barretjes waar een treinspoor door loopt. Tegenwoordig mag je er niet meer zomaar in want af en toe durft er wel eens een onoplettende selfiequeen onder een trein te sukkelen.
Het uiterst bombastische Mausoleum van Ho Chi Minh en het gelijknamige museum waren de eerste stops op onze ‘tour de Hanoi’. Beiden liggen in een groot park dat gekenmerkt wordt door de gigantische tarmac-achtige straat die er dwars door loopt. Ideaal voor een occasionele militaire parade.
Men is hier zeer fier op de prestaties van Ho Chi Minh ten tijden van de Vietnam Oorlog en je kan hier veel over bijleren in het nabijgelegen militaire museum. Naast een rijke uiteenzetting over de militaire geschiedenis van Vietnam, die je bijbrengt dat China bijna duizend jaar invloed heeft in dit land, doen ze de Vietnamoorlog uitgebreid uit de doeken. Aangevuld met een heel arsenaal aan helikopters, tanks en vliegtuigen. Naast het museum ligt de oude keizerlijke stad van Thang Long. Ook zeker de moeite als je je wil verdiepen in de rijke Vietamese cultuur.
Als je Noordwaarts wandelt kom je voorbij de bekende Quan Thanh tempel. Een Taoistisch heiligdom met een ruime binnenplaats die we een beetje ‘underwhelming’ vonden. Net zoals de Tran Quoc Pagode, die veel groter lijkt op foto dan in het echt. Deze 16de eeuwse Boeddhistische tempel ligt op een schiereilandje in een gigantisch door smog omringd meer. ‘s Avonds deden we ons tegoed aan een portie cultuur. De traditionele waterpoppen show, begeleid door authentieke live muziek gaf een bijzondere inkijk in Vietnamese verhalen en mythes.
Sapa en… Frangipan?
Backpacken in Vietnam doe je het beste per bus. Bussen heb je in alle vormen en maten: gaande van mini vans met relaxzetels tot touring bussen met drie rijen stapelbedden. Allen hebben ze echter 1 ding gemeen: de chauffeurs rijden als maniakken en roken meer dan een schoorsteen in een regenbui. Onderweg stoppen ze ook maar al te graag om fruit en materiaal te droppen in verschillende dorpen, wat maakt dat je busreis makkelijk een uurtje of twee langer kan duren.
Sapa is zo wat het Davos van Vietnam. Een druk, commercieel, Zwitsers ogend bergstadje in het Noord Westen van het land. We hadden gemegde gevoelens bij dit stadje. Grote chique hotels aan de ene kant… kindjes in traditionele kledij die soeveniertjes verkopen aan de andere kant. Toeristen komen hier om trekkings te doen tussen de rijstvelden of om de beroemde Fansipan berg te bezoeken. Met haar 3140 meter de hoogste van Indochina en tevens een heilige plaats. Je kan de top bereiken via een flinke dagtocht met een gids of door een van de langste kabelliften ter wereld te nemen. Wij hadden een mistige dag… dus geen vergezichten… maar wel een mysterieuze sfeer die vette foto’s opleverde.
De trekking door de rijstvelden, langs verschillende dorpkes, raden we iedereen aan. In de meeste gevallen werken hostels en homestays samen met inwoners uit die dorpen om toeristen te begeleiden. Tussen september en april, wanneer de rijst geoogst is, zijn de boeren enorm afhankelijk van toerisme om rond te komen. Verschiet er dus niet van dat ze na een dag stappen je proberen overdonderen met zelfgemaakte dingen om te kopen. Je kan beter iets van hen kopen dan in een winkeltje in de stad. Maar… durf ook zeker onderhandelen over de prijs!
TIP: Is de drukte van Sapa niets voor jou?
Boek een nachtje bij een lokaal gezin in een homestay even buiten de stad.
Top Gear Ha Giang
Een angstaanjagende en uiterst innerverende nachtelijke busrit bracht ons in Ha Giang, centraal Noord Vietnam. De Ha Giang Loop is een drie-of vierdaagse tocht met de motorfiets en zonder twijfel het summum van Vietnamese natuurpracht. Het zou daarom ook bij iedereen bovenaan de favorietenlijst moeten staan. Ik reed zelf en Leila ging achterop bij een chauffeur (easy rider). Want de wegen zijn zeer pittig en je doet flink wat kilometers. Foto’s en tekst kunnen amper beschrijven hoe uitgestrekt en oogverblindend de uitzichten waren. De tocht brengt je langs verschillende steile bergpassen, soms brakke en gevaarlijke wegen, groene valleien en ontelbare autenthieke boeren dorpjes.
We waande ons in een parodie van een Top Gear aflevering… maar dan met een olijke bende bestaande uit tien Belgen (!), twee Italianen, een Canadees koppel, een Britse en een Amerikaanse. Overnachten en je verlamde kont laten rusten, doe je telkens bij mensen thuis in een basic Homestay. Wat garant staat voor gigantische avondmaaltijden en flink wat zelfgestookte rijstwijn (AKA Happy water). En… uiteraard… karaoke.
Uitbollen in Ha Long Bay
Na Sapa en enkele dagen de premature Hells Angel uithangen, hadden we nood aan wat platte rust. En er is geen betere plaats om dat te doen dan in Cat Ba in Ha Long Bay. Deze inmense archipel bestaat uit honderden rotsformaties waarvan Cat Ba het grootste eiland is. November is blijkbaar laagseizoen dus het was er heel rustig. Strandjes doen, een dagske rondtuffen op de scooter en het National Park bezoeken en uiteraard een boottocht door de archipel. Je kan, zoals ons, de budget optie kiezen en een dagske rondvaren maar zij die langer willen genieten, hebben een ruime keuze aan luxeuze cruises.
Efteling gevoel in Ninh Binh
De volgende stop van de drie weken backpacken in Vietnam was Tam Coc in de provincie Ninh Binh. Deze regio staat bekend als de continentale tegenhanger van Ha Long Bay. Tijdens een gezellig boottochtje neemt een plaatselijke roeier je mee langs de rijstvelden en rotsformaties. Het is uiterst toeristisch dus daarom stonden we ‘s ochtends om zeven uur aan de ticketverkoop. De ochtendzon, de schaduwen op het water en het feit dat we de mensenmassa ontlopen hadden, maakte het een perfecte activiteit.
De regio is ook plezant om te doen per fiets of scooter. Er zijn niet veel verkeersaders dus navigeren is tamelijk gemakkelijk. We bezochten de Hoa Lu Ancient Capital, overblijfselen van een… je kan het al raden… oude hoofdstad. Minder impressionant dan verwacht, maar voor een halve euro inkom kan je niet sukkelen. Wat wel alle verwachtingen overtrof was de Bai Dinh Pagoda. Deze UNESCO site is in volle aanbouw en heeft iets weg van een cultureel pretpark zonder rollercoasters. De site is enorm, de tempels bombastisch en het eten uiteraard overpriced. Ook hier laat Vietnam zien dat het best kapitalistisch is voor een communistisch land.
Hatsen in Huế
Huế zou onze laatste stop worden. Het weer begon slechter te worden en zowel Leila als ik hadden geen zin in nog meer steden. Hoi An, Da Nang, Da Lat en Ho Chi Minh zijn zeker de moeite om te backpacken in Vietnam maar onze pijlen waren al gericht op de Filipijnen. Leila sukkelde bovendien wat met haar gezondheid en er was nood aan een ‘deftig ziekenhuis gevolgd door chille ‘island vibes’. Wil je echt het lokale leven leren kennen… spendeer eens een namidagje in een plaatselijk ziekenhuis. In de inkomhal een jonge dame die pianio speelt. De ironie overvalt je meermaals als je “If you’re happy and you know it”…. en “My heart will go on” hoort terwijl je van het kastje naar de muur wordt gestuurd.
De stad heeft een ideale atmosfeer. Het indrukwekkende complex van het vroegere Keizerlijke paleis grenst aan een moderne, niet al te grote, stad waar de mensen zeer gastvrij en niet vies van een drankje zijn. Zo werden we thuis uitgenodigd bij Westerse expats en locals deelden hun foodies met ons tijdens het uitgaan. Maar wat ons het meeste zal bijblijven is de altijd lachende en genereuze gastvrouw van het Hong Thien Ruby Hotel. Een fijn babbeltje, een tasje koffie, verse soep voor een zieke Leila… niets was teveel voor haar.
Van het Noorden tot in het ‘midden’ van Vietnam. Langs drukke steden naar serene landschappen. Van introverte, meer traditionele bevolking, naar uitbundige stadsbewoners. Drie weken backpacken in Vietnam gaf ons chaos, pracht, verwondering, frustratie, verbazing… maar vooral een diep respect voor een land dat zoveel heeft meegemaakt.
noa
😻