Niet ver van huis en toch fijn vertoeven. Als het zelfs in de Europese top 10 staat van Lonely planet moesten we dat zeker eens uitchecken. Texel wordt hierin vooral geroemd om de witte uitgestrekte stranden, uitstekende veerbootverbinding en prachtige gebieden in alle eenvoud. Daarnaast staat het ook bekend voor de zorg en de aandacht voor het beschermen van de natuur en dé lokale producten. Niet vreemd dus dat we een weekendje Texel (Tessel uitgesproken) ons wel charmant leek. Texel is één van de grootste en gezelligste Waddeneilanden van Nederland en dat wilden we zeker eens van dichterbij bekijken.
Maar voor een eiland moet je wel een beetje moeite doen, dus namen we ferry in Den Helder. Dit was eventjes een stressmoment omdat we hiervoor niet op voorhand tickets hadden voorzien, maar gelukkig bleek dat totaal geen probleem te zijn. De overtocht duurt ongeveer 20 minuten en was eigenlijk best fijn om te doen. De boot is heel verzorgd en er is een mogelijkheid om ook te eten, drinken en zelfs je gsm op te laden.
Na ons boottochtje waren we vrij snel in ons hotel ‘Bed & Parking’ in Burght. Zoals de naam al zegt hebben we dit voornamelijk gedaan voor de free parking en de ligging (pal in het centrum). Den Burg is één van de grootste steden van Texel met heel wat mogelijkheden voor een hapje en een drankje. Bij aankomst zijn we ook meteen een terrasje gaan doen samen en hebben we uiteraard het ‘Texel’s bier geproefd: Skuumkoppe. In de avond zijn we gaan eten bij het Aziatisch all you can eat restaurant, waar er een enorme keuze was aan kleine gerechtjes (met een nummertje te kiezen). We vonden niet alles kwalitatief heel lekker, maar hebben plezier beleefd aan sommige gerechten: Koreaans, Japans, Chinees, Indonesisch… Vooral de lam in anijs vonden wij maar eigenaardig smaken.
De volgende dag hebben we de vier seizoenen op één dag beleefd. We gingen origineel een fiets huren, maar zijn blij dat we dan toch besloten hadden om de fiets te nemen. Hagel, zon, smeltende sneeuw, wind, een regenboog,… van afwisseling gesproken! Cruisen in de auto leek ons dan toch niet zo’n slecht idee. We konden dan gewoon wat rondrijden op het eiland, en stoppen waar we wilden. Achteraf waren we ook wel blij dat we veel konden zien van het eiland. Met de fiets moet je vooral op de dijk rijden, en kan je weinig genieten van de hobbit-huisjes, bloemenvelden, schattige lammetjes, enz.
De meest iconische bezienswaardigheid van Texel is de rode vuurtoren. Deze ligt helemaal in het Noorden van het eiland. Het wordt ook wel het symbool van het eiland genoemd omdat je het ook vanuit de verte kunt zien. We wilden graag de vuurtoren ook beklimmen maar hiervoor moet je dus een ‘e-ticket’ eerst bemachtigen. Dan maar een blokje OM de vuurtoren, deels op het strand. Het strand van Texel werd zelfs door de Guardian bekroond als mooiste strand van Europa.
Op aanraden van een local (de eigenaar van juice Car Den Burg) zijn we gaan wandelen op de Slurfter. Dit ligt binnen het Nationaal Park Duinen van Texel en was blijkbaar ooit bedoeld als landbouwgrond. Dat liep niet zoals gepland en nu heeft vooral de natuur hier vrij spel. Wij hebben hiervoor gekozen omdat je hier ook wilde paarden kan tegenkomen. Maar tevergeefs, we hebben wel twee lammetjes zien geboren worden op deze wandeling én een haas zien hoppen in het gras.
Een andere leuke to do op Texel is Ecomare, waar we dan ook echt enorm naar uitkeken. Dit opvangcentrum doet fantastisch werk om zeehonden op te verzorgen. Wij waren er op tijd (check dit zeker op de site) zodat we de zeehonden ook gevoerd konden zien worden in de bassins. Jammergenoeg kan niet elke zeehond terug de natuur in. Ecomare heeft een paar zeehonden die daar permanent verblijven. Zo zagen we vaste bewoners die erg oud zijn, blind zijn, of tanden en kiezen missen. Er zitten ook een paar jongere zeehonden die door omstandigheden niet meer in de natuur konden. Wij vonden het hartverwarmend om te zien dat de zeehonden echt wel gelukkig waren en zo een tweede thuis hebben gevonden.
We hebben hier wel zeker twee uur onze ogen de kost gegeven. Ecomare is dus duidelijk meer dan een zeehonden opvang. Er was namelijk ook een zeeaquarium (jullie hebben misschien wel door dat de zee één van onze passies is) en een tentoonstelling (je hebt een vaste en ook tijdelijke). Wij waren enorm onder de indruk van de ‘walviszaal’. Onze monden vielen letterlijk open: de enorme skeletten, de blauwe kleur, de mooie schilderijen, de bijzondere belichting: it was a joy to be there. Als je naast een schedel van een 15 meter lange potvis staat, voel je je vooral heel klein. Eén van de pronkstukken van de tentoonstelling was een stukje ambergrijs, een stof die in maar enkele potvissen wordt aangemaakt… het vroegere ‘drijvende goud’.
‘s Avonds zijn we voor een Texel’s menu gegaan. Doe vooral hier wat research op voorhand want wij waren niet zo blij met de té kleine hapjes die we samen moesten delen voor een te hoge prijs. Let dus op voor scam. We hebben zo wel kunnen proeven van streekproducten zoals Texel’s lamsvlees, zilte groente en uiteraard ook kaas. We zijn dan ook in een gezellige bar beland en dan was het wel aangenaam om zo dicht te verblijven.
De volgende dag hebben we goed genoten van het geweldige weer. Dit maakt het eiland wel interessanter en zo kan je genieten van de kleine maar fijne dingen dat het te bieden heeft. We kwamen heel wat vogelspotters en andere vriendelijke wandelaars tegen. De lente is wel echt dé periode om veel vogels te zien en vooral te horen, puur genieten.
Tenslotte hebben we ook ‘de Hors’ bezocht, aan het zuidpuntje van Texel. Dit natuurpark wordt ook wel ‘het woestijn aan de zee genoemd’. Hier heb je prachtige vergezichten over de kale strandvlakte en de Noordzee.
Zoals meestal is zo’n uitstap natuurlijk het leukst zonder regen, maar wij hebben er wel echt van genoten. Je kan Texel ook in groep ontdekken. Er zijn tal van activiteiten: garnaalvissen, zeehonden spotten met de boot, verblijven op ‘De Krim’, uit een vliegtuig springen,… Het geeft veel mogelijkheden.
