Wat hebben een kookles, een kickboxmatch en een rijke multiculturele vibe gemeen? In Noord-Thailand is dit alles net iets leuker, lekkerder en goedkoper.
Na ons eilandavontuur in het Zuiden was het tijd voor een continentale verkenning. Stranden maken plaats voor bossen en duiktrips voor jungle hikes. Twee weken Noord Thailand is een welgekomen afwisseling na het professioneel lanterfanten aan de kust.
Hoofdstad van het Noorden
Twee nachttreinen later en we bevonden ons in Chiang Mai. Direct valt het op dat deze stad veel ‘rustiger’ en goedkoper is dan Bangkok en dat maakt deze plek ook direct een pak geliefder dan de hoofdstad. Ook hier werd de scooter ons favoriete vervoermiddel. Voor een dag huur kan je nauwelijks een paar taxi’s en tuktuks nemen en je hebt alle vrijheid van de wereld… uiteraard als je comfortabel bent met het verkeer… dat ook hier echt super goed meevalt.
Tempeltjes doen is ondertussen een vaste bezigheid geworden. De Birmaanse invloeden geven de tempels een extra twist en dat valt voor ons, ondertussen geoefende ogen, direct op. Uiteraard is er nog veel goud aanwezig, maar de aangebrachte schilderingen, taferelen en chedi’s (torens) zijn anders dan in het Noorden. Toch begonnen we er stillekesaan genoeg van te krijgen dus voor jullie sommen we enkele van onze favorieten op.
Wat Phra Singh werd in de 14de eeuw gebouwd en wordt door ‘tempel connaisseurs’ beschouwd als een van de mooiste van Thailand. Men claimt hier het originele Singh Buddah beeld te hebben, wat deze plek een hotspot maakt voor gelovigen. Tip: neem even de tijd om te chatten met een van de lokale monniken. Ze ontvangen je met open armen en zijn super dankbaar dat ze hun Engels met je kunnen oefenen.
Wat Chedi Luang is een uitgestrekt tempelcomplex met als pièce de résistance de 60 meter hoge stenen chedi. Oorsponkelijk was dit bouwwerk, waarvan UNESCO nu de restauratie sponsort, zo’n 90 meter maar na een zware aarbeving werd een deel verwoest.
Wat Pha Lat is zonder twijfel onze nummer 1. Dit tempelcomplex ligt op de heuvel net buiten de stad. Je kan een gemotoriseerd voertuig pakken, maar wij besloten de benenwagen te nemen via de Monk’s Trail. Een 3 km lange klim die uitkomt aan de prachtige witte trappen die de tempel zo beroemd maken. De ‘Jungle Book’ setting, het uitzicht op de stad en de lichtinval tussen het bladerdek… het plaatje was compleet. Je kan de klim nog een uurtje verder zetten tot Wat Phrathat Doi Suthep, maar voor ons was het pad te modderig.
Bezoekje aan de olifanten
Thailand is bezaaid met commerciële olifantenparken en zelfverklaarde sanctuaries. Wij wilden deze ontzagwekkende dieren van dichtbij bekijken, maar onder strikte principiele voorwaarden. Niet op rijden, niet wassen, niet voederen en zeker niet aanraken. En tot onze grote verbazing bleven er ineens nog maar en klein handje vol parken over. Elephant Nature Park ontfermt zich over 118 verwaarloosde, verminkte en misbruikte olifanten en is verruit het beste sanctuary van Thailand. Binnenkort kan je in een apart stuk lezen hoe dit initiatief van Lek Chailert uitgroeide tot een gigantische organisatie verspreid over meerdere Aziatische landen.
Kook zelf eens Thais
Misschien een beetje cliché, maar een kookles nemen in Thailand is echt een must. Zeker als je zoals ons een echte foodie bent. Het liefelijke madammeke van de Thai Cottage Cooking School nam ons eerst mee naar de markt om alle ingredienten te bespreken en te kopen. Op het menu stond: springrolls als hapje, shrimp soup en Tom Yam als voorgerechtje, cocos chicken en Pad See Ew als eerste hoofdgerecht, rode curry en Massaman curry als tweede hoofdpla en tenslotte banaan in cocos en mango sticky rice als dessert. Oh ja… en op het einde van de dag konden ze ons buiten rollen.
Een Thaibox matchke meepikken
Vooraleer we het land van de glimlach zouden verlaten, moesten we echt nog een glimlach dichtgetimmerd zien worden in een Thaiboxmatch. In Chiang Mai kan dat elke dag in de Night Bazaar Arena. Stel je geen gigantisch sportstadium voor, eerder een lege verdieping met een boxring, halve liters bier en plastic stoelen. Dit maakte de ervaring best authentiek. We waren beide zeer gefascineerd en geamuseerd door de lokale Thaise vechtersbazen die in het begin van de avond elkaar te lijf gingen.
Laatste stop voor de grens
Chiang Rai is de laatste grote stad voor de grens met Laos. Op zich is er niet echt heel veel te zien maar de omgeving heeft een aantal amusante en atypische attracties. Big Buddah is een gigantisch wit Buddah beeld op de top van een heuveltje. Aan haar voeten een wijdse trap met twee imposante draken langs elke kant. Deze locatie voelde best commercieel aan. Het beeld is echt indrukwekkend maar de Chinese invloed was ons net iets te veel.
De Blue Temple was, zoals je het al kan raden, helemaal blauw. Maar niet gevreesd. Er was nog altijd voldoende goud aanwezig, want zoals we al eerder hadden geconcludeerd… de Thaise mensen houden van goud.
We waren dus totaal verbouwereerd toen we aan de White Temple arriveerden want hier was nauwelijks goud te bekennen. Deze… guess what… witte tempel werd zo’n vijventwintig jaar geleden gebouwd en had meer weg van een touristische attractie dan een heiligdom. Op een of andere vreemde manier vonden de artiesten het ook nuttig om hedendaagse superhelden, zoals Batman, Yoda en zelfs een minion, te integreren in de muurschilderingen… die zo heilig waren dat we ze absoluut niet mochten fotograferen.
De laatste namiddag in Chiang Rai vulden we met een wandeling naar de hoger gelegen rijstterrassen. Even een welgekomen rustmomentje weg van het stadsgedruis. We verkenden alleen in de natuur, geprikkeld door het idee van een verborgen watervalletje in de jungle. De volgende dag zouden we na een maand Thailand de grens oversteken met de slowboat naar Laos. Allebei zeer benieuwd naar dit nieuwe hoofdstuk van onze reis.
Kan je geen genoeg krijgen van Thailand? Lees dan zeker onze andere artikels!
